UMUT

     Umudu her zaman kapıda görmeyi hayal edin.

   Gözlerinizi sadece bakmak için kullanmayın, yorulursunuz. Gözler, görmek içindir. İnsan hayatının en büyük olumsuzlukları, ardından gelecek büyük hayırlar için yorumlanır. Öyle ya; dibe vurmadan yükseğe zıplayabilir misiniz? Yeter ki pencereden süzülen ışığı görüp ona doğru yürümeli.

     Gözüm gibi baktığım dört farklı sıklamen çiçeğim vardı. Bir anda yaprakları ve çiçekleri çoğalmıştı. Çok güzellerdi, daha da ötesi mutlu etmişti bu durum beni. Çok kısa bir süre içinde de tamamen çürüyüp yok olmalarıysa bir yıkım gibiydi o an. Yerine yeni bir çiçek dikmediğim için balkonda bir kenara attığım o dört saksıda bir süre sonra sıklamenlerimin filizlendiğini gördüm. Şaşkınlıkla izlediğim bu durum aslında umut adına gelmiş telgraf gibiydi. 

     Hiç beklemediğiniz bir anda sizi bulan herşey, bir mesajdır.  Bütün, Tanrı, evren, doğa artık her ne diyorsanız sizi önemsiyor demektir. Sizinle iletişime geçmiş, irtibatına cevap bekliyordur. Bu, bazen tesadüf gibi görünen bir karşılaşma ile bazen bir SMS ya da yanlış arama, bazen amaçsız yapılan bir yolculuk, tanışılan bir insan, balkonunuza konan bir kuş, radyoda dilek tuttuğunuz bir şarkının denk gelmesi ya da benimki gibi çürümüş zannedilen bir kaç saksı çiçeğin aynı anda filizlenmesi...

     Hayat, trafik kurallarına benzer. Eğer kendinizi kural ihlali yapmaya alıştırırsanız, elbet bir gün bir kazaya sebep olursunuz. Bazen sizin yaptığınız bir ihlal, o an için sizi etkilemez gibi görünse de sakın kanmayın! Çünkü zarar verdiği birileri muhakkak vardır. Sizin hatalarınız başkalarını, onlarınki sizi etkiler. 

     Yemek-içmek, soluk almak, dışkılamak, çiftleşmek, düşünmek az çok bütün canlılara mahsustur. Ama sadece insan hayal kurabilir. Belki de sadece insana özgü olan tek şeydir hülyalara dalmak. Hayal nedir bilir misiniz? Hayal, umuttur... İnsan ulaşmak istediğini düşünür. Çünkü, insan, ufku kadar vardır. Bu ise yetenekleriyle ölçülüdür. Düşlediğin herşeyi yapabilirsin. Bu ne kadar istediğine bağlı. Yeter ki ışığın nereden geldiğini görebil. Tanrı, insana ulaşamayacağı hiçbir şeyin hayalini kurdurmazmış.

     Uzun süre yalnız yaşayan kadınlar ve adamlar vardır. Çoğunun en çok yakındığı şey umutsuzluktur. Oysa yalnızlıklarının kendisi umuttur aslında. Kadın erkeksiz, erkek kadınsız olamaz. Doğa buna izin vermez. Zannediyorum, kadın ya da erkeğin yalnızlığı seçme sebebinin mutlaka bir beklediğinin olduğu hissiyatındayım. Bazen kimin, neyin geleceğini bilmeden beklemez mi insan? Pusula, içgüdüleridir. Aşkta umudu kalmamış insan, yalnızlıktan öte gereksiz insanlarla kalabalıklaştırır çoğu zaman hayatını. Oysa yalnızlık, umudun bir parçasıdır. Arınmak ve beklemek gelecek olan yeni bir aşka duyulan sadakattir!

     Adam çok seviyordu kadını ama bir türlü açılamıyordu. Kim koymuştu sanki "erkek kovalasın, kadın kaçsın, gizlensin" kuralını. Ama ya tam tersi olsaydı da kadın, başka başka adamların peşinden koşsaydı. Yok yok sanki böyle daha iyi gibi diye düşündü adam. Peki ya kadının cevabı hoşuna gider türden olmazsa!... 

     Kalbinin sesini dinledi bir an. Birinin fısıldadığını hissetti yüreğinde. Bir tebessüm, bir karşılaşma, sevilen aynı yemek, hislerini uyaran aynı çiçek kokusu, duyulan özlemler, dinlenilen bir şarkı, okunan bir şiir, gitmek istenen bir şehir, kanat çırpan kuşların sevincine ortak coşku, yeni haberleri müjdeleme içgüdüsü, tek lokmada alınan lezzet, diz dize çıkarılan bir ömrün yorgunluğu. Her biri ait hissetmenin mesajlarıydı. 

     Cesaretini topladı adam, buluverdi kendini kadının gözlerinde. İkisi de susmuştu avaz avaz. Elleri birleşti birbirinin ellerinde. Adam çekti kadınını kendine, yasladı başını göğsüne. Adamın kalbi doldururken kadının sağ göğsündeki boşluğu, kadının da solundan süzülüverdi adamın sağına çarpan yüreği.

     -"Şimdi ne olacak?"  dedi kadın.

     -"Seni dizime yatırıp, saçlarını okşayıp kitap okuyacağım."  dedi adam.

     Seda ATALAY