BİR EVİM OLSUN

BİR EVİM OLSUN

         Bir evim olsun bahçeli. Kırlarda olsun okul kitaplarındaki gibi. Denize hem yakın, hem uzak olsun. Deniz hem ürkütmesin, hem de özletmesin kendini. Önünde, ardında bahçesi olsun. Çiçekler ekeyim kah bahçeye, kah bahçe duvarının üzerine dizelediğim saksılara. Rengarenk sardunyalarım olsun. En sevdiğim çiçeklerdir SARDUNYAlar. Duvarın kenarında, bahçe kapısının üzerinde hanımeli koksun baharda. Sonra mutlaka bir çardak olsun bahçemde; dostlarımla altında çay içebileyim. Bir kaç meyve ağacım olsun bahçenin yola yakın yerlerinde. Gelen geçen uzansın dallarına, onlarla selamlaşayım bahanesiyle. Arka bahçemde fasulye yetiştireyim, biraz bamya, marul, maydanoz filan. Komşularım olsun biraz uzak, biraz yakın. Hastalandığımda çorba yapıp getirsinler, iri taneli ev tarhanası. Ben de onlara bahçemdeki ıhlamur ağacından, ıhlamur vereyim; her yıl gelenek olsun. Dostlarım olsun, akıllarına estikçe gelen..

       Bir sevgilim olsun; beni seven, her gün özleyen, her gün gelen. Beni şaşırtsın, hep farklı saatlerde gelsin. Ama hep dondurma getirsin yaz-kış. Bir evim olsun; mutfağı hep taze yapılmış reçel koksun... Çok birşey mi bu?
              Seda ATALAY